Graditeljsko nasleđe i urbanizam - XI naučnostručna konferencija sa međunarodnim učešćem

U duhu saradnje i razumevanja po svim ključnim pitanjima imajući u vidu aktuelne probleme i procese savremenog planiranja i izgradnje i što efikasnije zaštite graditeljskog nasleđa, razmenili smo iskustva i mogućnosti zaštite, očuvanja, unapređenja i uređenja prostora.

U petak 08.septembra 2021. godine, Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda organizovao je u saradnji sa Institutom za arhitekturu i urbanizam Srbije, XI naučnostručnu konferenciju sa međunarodnim učešćem pod nazivom „Graditeljsko nasleđe i urbanizam“.

Tema ovogodišnje konferencije bila je graditeljsko nasleđe i urbanizam, čiji je osnovni cilj bio ispitivanje i rasvetljavanje odnosa savremene arhitekture i tradicionalnosti, odnosno savremenog urbanističkog planiranja i zaštite kulturnog nasleđa kroz naučno stručna istraživanja, projektovanje i planiranje u teoriji i praksi.

Konferenciju prati zbornik radova sa više od 70 autora i koautora iz različitih akademskih i radnih okruženja. Radovi su podeljeni u 6 tematskih celina, koje su bile predstavljene kroz 4 sesije pod nazivom:

1. Nasleđe i urbanizam u teoriji, praksi i teorijskoj praksi

2. Istorijske urbane matrice i urbani pejzaži

3. Normativna i planska polja zaštite graditeljskog nasleđa

4. Digitalne tehnologije, (mega) infrastrukturni projekti i nasleđe

Realizaciju konferencije je podržao Sekretarijat za kulturu Skupštine grada Beograda i Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije.

Pozdravnu reč učesnicima Konferencije ispred Skupštine Grada Beograda je uputio

Marko Stojčić , glavni gradski urbanista, apostrofirajući poziv na dijalog između urbanista i službe zaštite.

Rad konferencije se odvijao u duhu saradnje i razumevanja po svim ključnim pitanjima imajući u vidu aktuelne probleme i procese savremenog planiranja i izgradnje sa težnjama što efikasnije zaštite graditeljskog nasleđa.

Zaključci XI konferencije posvećene  „Graditeljskom nasleđu i urbanizmu“, generišu:

• Sinergiju konzervatora i urbanista kao snažnog  saveza u zaštiti prostora;
• Brigu o zajedničkom i opštem dobru kao kontinualnom procesu u gradovima;
• Osetljivost građana na promene u prostoru sa kulturno istorijskim slojevima, materjalnim i nematerijalnim nasleđenim vrednostima kroz važnost građanske participacije u planiranju i zaštiti kulturnog nasleđa;
• Neophodnost unaprađenja mogućnosti učešća građana u odlučivanju s obzirom na to da je formalna zakonska regulativa nedovoljna  (posebno kada plan direktno utiče na imovinu, stil i način života vlasnika prostora i objekata);
• Unapređenje saradnje po horizontali između svih relevantnih društvenih i stručnih grupa u domenu planiranja, izgradnje i očuvanja materijalnih i nematerijalnih vrednosti u prostoru;
• Unapređenje edukacije kao ključnog preduslova za stručni rad, dijalog i podizanje svesti društva o važnosti nasleđa;
• Digitalizaciju nasleđa i uvođenje novih tehnologija (očuvanje i prezentacija nasleđa sa ciljem edukacije i popularizacije istorije i kulture putem novih medijskih nosača informacija);
• Unapređenje urbanističke zaštite kao modela i mehanizma očuvanja graditeljskog nasleđa i urbanih vrednosti; i
• ‌Nedvosmisleno poštovanje planova i zakona.